Allochtone ouderen
P1: Week 3 - Woensdag 12 september 2018
Opdracht:
1. Schrijf een reflectie ( 1 x A4) over de les over oudere allochtonen van Henk de Haas.
2. Wat was nieuw voor jou, welke nieuwe inzichten heb je?
3. Waar stond je voor de les ten opzichte van na de les ?
4. Zoek een interessant project
aangaande oudere allochtonen en plaats bij in je portfolio
Allochtone ouderen zijn ouderen die uit een ander land zijn gekomen. Tegenwoordig is er een andere benaming voor allochtoon: 'mensen met een migratie achtergrond.' 1e generatie allochtonen is de generatie die in het buitenland geboren is, 2e generatie allochtonen is de eerste generatie die in Nederland geboren is en 3e generatie allochtonen zijn de kleinkinderen van de 1e generatie allochtonen.
Er zijn in totaal 800.000 allochtonen in Nederland. De twee grootste groepen allochtone ouderen in Nederland zijn de Turken en Marokkanen. Deze groepen zijn tijdens (1940-1945) en na (1945-1955) de Tweede Wereldoorlog naar Nederland gekomen. Eind jaren 50/begin jaren 60, tijdens de wederopbouw (1945-1955), is de Nederlandse economie behoorlijk gaan groeien. Er was veel werk beschikbaar in Nederland, zo veel dat er arbeidstekorten ontstonden. De beschikbare beroepsbevolking (voornamelijk ouderen) hadden allemaal al werk in Nederland. Mensen aan de noordkant van de Middellandse Zee (Spanje, Portugal, Italië, Griekenland) en uit Turkije werden in eerste instantie naar Nederland binnengehaald om te werken. Deze mensen worden ook wel gastarbeiders genoemd. De overheid is selectief gaan werven op basis van leeftijd en geschiktheid. 19-, 20- en 21 jarigen allochtonen kwamen massaal naar Nederland om de economie te bouwen. Toen de economie langzamerhand opgebouwd werd door deze mensen, vertrokken een aantal van deze mensen weer uit Nederland. Maar de meeste gastarbeiders bleven in Nederland en de regering ging akkoord met gezinshereniging. De gastarbeiders haalden hun vrouwen en kinderen ook naar Nederland om hier een nieuw leven op te bouwen.
De sociaaleconomische status (SES) staat voor de positie van mensen op de maatschappelijke ladder. Die positie ontstaat uit een combinatie van materiële omstandigheden, vaardigheden, capaciteiten en kennis en het sociale netwerk en de status en macht van mensen in dat netwerk. SES kan niet direct gemeten worden, wel indirect met de indicatoren inkomen, woonsituatie, opleidingsniveau en beroepsstatus. De meeste allochtone ouderen van de 1e generatie hebben een lagere sociaaleconomische status binnen de maatschappij. Oorzaken hiervan zijn het lage beroepsniveau, het ontbreken van een aanvullend pensioen, een onvolledige AOW-opbouw en de aanwezigheid van maar één inkomen in een huishouden.
Een aantal typerende kenmerken voor 1e generatie allochtone ouderen:
- Minimum/laag inkomen, laag huisvesting
- Geen opleiding tot laagopgeleid
- Arbeid: mannen fabriekswerk en vrouwen huisvrouw of naaister
- Sociale participatie binnen de eigen kring
- Taalgebrek, slecht Nederlands-sprekend
- Maken door taalgebrek weinig gebruik van instanties op huisarts na
- Veel mantelzorg (nuldelijnszorg) vanuit de kinderen (2e generatie)
- Gezondheid gaat achteruit: versleten knieën en heupen, hart- en vaatziekten, hartritmestoornis, diabetes type 2, COPD etc.
Alles klinkt voor mij bekend in de oren en er is niks nieuws voor mij. Mijn vader is ook een gastarbeider geweest en heeft mijn moeder en haar kinderen ook naar Nederland gehaald. Zij hebben ook gezondheidsproblemen en maken gebruik van nulde- en eerstelijnszorg. Heel veel overeenkomsten met wat hierboven beschreven staat.
Een interessant project aangaande allochtone ouderen is het project van ZonMw: 'De kwetsbare oudere van allochtone herkomst op de juiste weg naar voorzieningen voor zorg en welzijn.' Het doel van het project is onderzoeken of de voorzieningen van zorg en welzijn goed aansluiten bij de behoeften van oudere migranten.